Van begin juni tot midden september is weidegang voor de koeien verplicht in Zweden. Ook het jongvee gaat dan naar buiten. Bovendien moet dan het ruwvoer worden gewonnen. In die drukke tijd huurt de familie Nyman zes man extra personeel in, die in twee ploegen werken en meehelpen met melken, voeren en het landwerk.

Herbert en Anna-Britta kunnen allebei insemineren en doen de KI zelf. De koeien zijn ‘s winters verdeeld in een hoogproductieve en een laagproductieve groep.  In de zomer weiden ze allemaal in één grote groep. Om zo’n grote koppel goed te monitoren, schaften ze eerder al een tochtdetectiesysteem aan. En hoewel het systeem de tussenkalftijd met een aantal dagen wist te bekorten, waren de veehouders niet echt tevreden. De kwaliteit van de pootbanden liet te wensen over en het systeem was onvoldoende betrouwbaar. Bovendien bleek het elke keer weer lastig om een tochtige koe op te sporen in de stal.

“Dat kun je in principe oplossen door de koeien na het melken te separeren, maar daarvoor had ik dan wel een extra seperatieruimte moeten maken”, zegt Herbert. “En dan nog kun je koeien maar twee keer per dag uitselecteren, na het melken.”

Smarttag Nek, een betere oplossing

Van collega’s uit de buurt kwam hen op zeker moment ter ore dat er een goedwerkend tochtdetectiesysteem op de markt was waarmee je óók snel die ene koe kon vinden in de groep. Dat leek de veehouders wel wat. Via SAC werd het nieuwe systeem van Nedap geïntroduceerd voor zowel Tochtdetectie, Gezondheidsmonitoring en Koe Positiebepaling. Herbert: “Alles in één smarttag aan de halsband. Precies wat we zochten.”

Dankzij Koe Positiebepaling kan Herbert in één oogopslag op zijn telefoon zien waar de koe zich bevindt. Dat wordt aangegeven op een plattegrond van de stal. Ook voor de medewerkers is het handig. In het kantoor staat een computer waar ze altijd bij kunnen. Zij gebruiken Koe Positiebepaling ook om koeien te vinden die van groep moeten wisselen, vertelt Herbert.

Daarnaast wordt actief gebruik gemaakt van de functie Gezondheidsmonitoring. Een van de eerste tekenen dat een koe wat mankeert, is dat ze minder gaat vreten. Zodra dat gebeurt, krijgt Herbert een attentie. Vooral in de eerste week na afkalven bewijst Gezondheidsmonitoring zijn waarde, zegt hij.

“Eerder zagen we pas dat er iets aan de hand was met een koe als de melkgift daalde. Als je dan moet ingrijpen ben je feitelijk te laat. Want als de melkproductie eenmaal is gedaald, komt de koe in die lactatie haast niet meer terug op haar oude niveau. Nu kunnen we meteen ingrijpen. Zo voorkom je dat de productie onderuit gaat. Dit scheelt geld, maar ook voor de koe is het veel beter.”